Zorgverleners van vandaag worden geacht verschillende skills te beheersen: de technische en intellectuele expertise die past bij hun vakgebied, een flinke portie empathie in de omgang met patiënten, familie en collega’s, de nodige draagkracht om – ook in moeilijke omstandigheden – te blijven gaan én uitstekende communicatieve vaardigheden. Zeker nu de zorg meer en meer patiëntgericht is, wordt communicatie op maat almaar belangrijker. 

In het Kankercentrum, bijvoorbeeld. Voor een optimaal zorgtraject moeten zowel de patiënt, zijn omgeving als de verwijzers – niet in het minst de huisarts – correct en tijdig worden ingelicht. Extramurale partners zoals patiëntenverenigingen en thuiszorg, spelen daarbij ook een belangrijke rol. 

Binnen het Traumacentrum wordt er dankzij -closed-loop-
 communication efficiënt en ondubbelzinnig gecommuniceerd. Dat is cruciaal om bij ernstige polytraumata het zorgtraject van de patiënt zo vlot mogelijk te laten verlopen. 

De zorg voor kinderen met een aangeboren defect van de lip, kaak en/of het verhemelte begint reeds in utero. Ook hier is heldere en empathische communicatie, op maat van de gesprekspartner, cruciaal, zoals de ouders inlichten bij de eerste diagnose na de echografie, de mondzorg aanleren aan een kind van twee en een esthetische correctie uitleggen aan een tiener. Het schisisteam overlegt continu, zowel intern als met de familie, en coördineert de zorg zo efficiënt mogelijk. 

Prof. dr. Catharine Vander Linden, revalidatiearts, vat het belang van heldere communicatie voor de patiënt treffend samen: ‘Alleen als patiënten je goed begrijpen en zich als individu aangesproken voelen, nemen ze hun herstel zelf in handen’.

Verder hebben we in dit nummer ook nog aandacht voor, onder meer, eetstoornissen, het stigma dat nog steeds zwaar weegt op hiv en de oprichting van de Ghent Health Academy for Lifelong Learning (GHALL). 

Veel leesplezier!